|
|
|
|
Çalakiyên dijî şandinê –
roja înê, 9. 9. 2005
Hevgirtin "Stopp Abschiebung" 1.
September 2005
serlêdana navenda partiyê bi otobusê
cihê civînê: navenda SPD, seat: 10:00
Willy-Brandt-Haus,
Wilhelmstr. 141,
U-Bhf- Hallisches Tor
Pêseng, seat: 17:00
Pariser Platz
S- Bhf: Unter den Linden
Li Almanya bi rengekî fermî 7 milyon penaber û koçber
dijîn. Tê texmînkirin nîv milyon mirov bê pelik
(runiştin) di bin mercên dijwar de dijîn. Heta kêsên
bûne hemwelatiyê almaniya jî rûniştineke wanî bi
ewle tune, ji ber di herdemê de dikarin pasaportên wan ji wan bistînin.
Anha bi qasî 100 000 mirovên ji Tirkî di vê rewşê de
ne. Rastiya qebulkirina koçberan ku anha henin bi devkî hatiye qebulkirin,
di bin şubha terorê û nijadperestî, tecrîdê de
tên jiyankirin.
Jiyanek morovahî ji bo penaber û koçberan sistematîk
tê mahrumkirin. Ji ber ji "şaristaniya rojava" re suretê dujminekî lazime,
ji bo wan bike berpirsên pirsgirêkên civakî, kêmasiyê zanistî,
curmî û terorê ...
Ew bûne mijara êrişên kapitalizmê. Pêşî tûndiya
xwe li ser wan dimeşînin. Ev di 12 salin di jiyana penaberan de ku Hartz
IV bi rengekî dijwar û rojane dimeşe.
Bi deh salan ev xalên jêrîn berdewamin:
- Qanûnên awarte (qanûna koçberitiyê), qanuna
penaberan (iltica)
- Rûniştina herêmî ya teng: azadbûna hereketê,
tenê di hundirê heremekê de
- Dilşikestî û hustuxwarî bi "Gutscheinê" xwarinê û 40
Euro perên bêrîkê di mehê de.
- Girtina di kampan de û girtina şandinê
- Tehdîtkirina şandinê (texmîn: 50 000 şandinî di
salê de)
- Redkirina (tecrîtkirina) ji karên siyasî
- Vegerandina daweyên qebulkirî yên siyasî ku ji
xwe hejmareke kêm e.
- Nerihetî û tirsek daimî ji bo zêdebûna "Duldung" û dirêjkirina
bi salan.
- Cudabûna kocberan û penaberan ên "bikêrhatî" û yên
"nekêrhatî"
- Birîndarkirin û kuştin ji êrîşên nijadperestî ji
hêla polîsan û naziyan ve.
Ev dibin jiyanek rojane ji bo penaber û kocberan li Almaniyayê. Em
ji van kiryarên koloniyalizmê têr bûne û ev rewşa
ku nayê tehmûlkirin didomîne. Ev banga me ne ji bo wijdanê “burjuwaziya
demokrat ” û hevalbendên wê ye.
Em tenê bi zelalî dibêjin: Mahfê me heye li ser jiyanek
mirovahî. Ji bo wê emê herdem û li herderê li berxwe
bidin. Ji bo dewletên ewrupa û civakên wê bila zelal
be: em ne "nekêrhatiyê" vê dewlemendiyê ne,
ku herdem wisa xirab tê belavkirin. Zengînbûna vê dewletê li
ser pişta welatên me ye. Em li vir in, ji ber welatên me tên
talan û xirab kirin.
Em bangî koçber û penaberan dikin: Em nema karin destûrê bidin,
nêzîkbûnek mîna em mirovên sinife 2 yemîn û 3yemin
bên naskirin
Em nahêlin ku em bên perçekirin wek kocber û penaberên "“baş" û "xirab".
Tenê bi nêzîkbûnek navnetewî û pişgirtî şansê me
heye dijî vê hikumdariyê derkevin.
Bi karên xêrê ji bo komên biçûk em razî nabin û em
derfetê jî nadin. Em tenê wê demê xweşbext in,
dema ku hemû bi hev re vê bêjn: Em di hemû besên
jiyanê de xwe organzî bikin û rêxistinên xwe bi
hev girêdin! Em li berxwedidin heta rewşa anha ji binî de bê guhertin!
Anha li Berlin û Brandenburgê bi sedan di bin tehdîta şandinê de
ne.Yanî radestkirina ji dweletên zilimkar re ku dawiya wê bi
lêdan û mirinê tê.
Şandina mirovan yên ku piranî bi
malbatên xwe ve bi salan li vir jiyan dikin, tê wê wateya ku
dîroka jiyana wan tê tarûmarkirin.
Şandin bi xetera jiyanê şiklekî pratîka
nijadperestiyê ye, ku gereke em bi qerareke xurt li dij derkevin.
Dawîlêkirina rewşa jiyanek bê rûmet li Almaniya! Dawîlêkirina
qanûnên awarteyî, nijadperestî û şandinê!
Rûnistin ji bo herkesî – anha û derhal! Acenda me: berxwedan
ji bo hemû mafan!
Pişgirtin: Alliance of Struggle, Allmende, Anti-Colonial Africa
Conference, ARI, BBZ, Dest-dan, FIB, Flüchtlingsrat-Berlin, FrauenRechtsBüro
e.V., Initiative gegen Abschiebehaft, Initiative gegen Chipkartensystem, Karavane,
Navenda Kurda, Plataforma, Respect, The Voice |
|
|